Hierdie kind se redenasie-vermoë verstom my al hoe meer! Ek vergeet so baie van die goedjies wat sy kwytraak. Mens lag daaroor en vergeet daarvan. Ek probeer nou 'n punt daarvan maak om dit dadelik neer te skryf.
Sondag sit sy by die kombuis-tafel saam met Ouma:
Franzél: "Ouma, weet jy wat is vir my die heel mooiste woord?" "Sjokelade...."
Ouma: "Dit raak nooit 'n lelike woord nie."
Maandagaand raas ek met haar, omdat sy nie vir boetie met haar blokkies wil laat speel nie.
Franzél: "Ten minste laat ek boetie met my goed speel wanneer ek NIE daarmee wil speel nie..."
Mamma is vreeslik dankbaar daaroor, my kind... :-)
Maandagaand in die bad:
Franzél: "Hierdie kossies was nou regtig baie sleg."
Mamma: "Ek is baie jammer om te hoor.:
Franzél: "En ek is baie lief vir jou ook..."
Maandagaand is ons besig om te bid.
Mamma: "Liewe Jesus, dankie vir Mamma en Pappa en Boetie..."
Franzél: "Ja en vir Sussie."
Mamma: "En vir Sussie. En dankie vir kossies."
Franzél: "Nee, nie vir kossies nie."
Dinsdagoggend besig om haar pap te eet...
Franzél: "Ek het vir al my maatjies gesê ek het vir hulle 'n grooooot verrassing! Hulle gaan op my verjaarsdag koek kry en suigstokkies en sweeties."
Mamma: "Maar Zella, jy het klaar verjaar. Jy verjaar eers weer volgende jaar."
Franzél: "Ja, ek weet, maar ek gaan eendag weer verjaar."
Dit is net wat ek kan onthou. Elke tweede sin is deesdae 'n wysheid om op te teken!
